Ta ilustracja potęguje to połączenie. Każda twarz schowana między gałęziami wygląda jak inny moment z ludzkiego wnętrza. Westchnienie. Wspomnienie. Prywatny niepokój. Cicha radość, której nikt inny nie był świadkiem. Wtapiają się w las, jakby drzewo niosło zbiorową historię… a może przenosiło własne refleksje patrzącego prosto do niego.
Odpowiedź:
Im dłużej się przyglądasz, tym bardziej zaciera się granica między naturą a emocjami. Coraz mniej chodzi o drzewo z twarzami, a coraz bardziej o ideę, że wszystko, co czujemy, zostawia gdzieś ślad, nawet w ciszy, która nas otacza.
Jeśli sobie tego życzysz, mogę kontynuować, odwołując się do symboliki, zamysłu artysty lub interpretacji dla czytelników.
Aby zobaczyć pełną instrukcję gotowania, przejdź na następną stronę lub kliknij przycisk Otwórz (>) i nie zapomnij PODZIELIĆ SIĘ nią ze znajomymi na Facebooku.
Aby zobaczyć pełną instrukcję gotowania, przejdź na następną stronę lub kliknij przycisk Otwórz (>) i nie zapomnij PODZIELIĆ SIĘ nią ze znajomymi na Facebooku.
